Biblioteka

WNIEBOWSTĄPIENIE PAŃSKIE 

WNIEBOWSTĄPIENIE PAŃSKIE

Dzieje Apostolskie:                                                                 Dz 1
„Będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi”.

Paweł:                                                                                      Ef 1
Jego samego ustanowił nade wszystko Głową dla Kościoła, który jest Jego Ciałem. Pełnią tego, który napełnia wszystko na wszelki sposób.

Ewangelia:                                                                               Mk 16
„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię”. Oni poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi.

Rozważanie:
I tak to jakoś jest, że jeżeli zaistnieje w jakimś środowisku wybitna osobowość, to tworzy wokół siebie środowisko uczniów. Z reguły obok geniusza nie wyrasta drugi geniusz. Ten jest tak silny, tak mądry, wszyscy są w niego wpatrzeni, na nim polegają, jemu wierzą, jemu ufają, on jest najwyższym autorytetem.
„Potrzeba, abym odszedł. Na to, abyście wy zaczęli prawdziwie myśleć, decydować, realizować. Ja nie mogę być ciągle z wami, bo nie chcę, byście się wciąż na mnie oglądali, nie chcę was zmuszać swoją osobowością do myślenia moimi kategoriami”.
Bo dopiero w wolności możemy zaistnieć. Nawet gdy to największa świętość, musimy od niej być uwolnieni, aby zaistnieć.

Poezja:
Widzimy bramy otwarte
i stopnie idące w górę,
po których przeszedł
Ktoś Nieprawdopodobny
i zostawił smugę świetlną,
wiecznie brzmiące wezwanie.
                                                    A. Górski, ***